Hoffelijkheidsmanifest

Hoffelijkheid vanuit het hart als gratis antidepressivum

Wil ook jij hoffelijkheidsambassadeur worden?

De toenemende agressiviteit op straat, in het verkeer, op scholen en in het taalgebruik enerzijds en de toenemende depressiviteit, burn out en zelfdoding anderzijds, stemmen tot nadenken.

Wat is er verdwenen uit onze samenleving zodat er steeds meer zinloos geweld plaatsvindt?

We stellen vast dat normen niet langer duidelijk omschreven worden. Ze worden bijgevolg ook minder stipt nageleefd. Het bespreken van waarden ligt overigens helemaal niet goed in de markt. Tegenover dit gebrek aan een eigen identiteit staat dat we meer en meer samenleven met verschillende culturen en subculturen die elk hun gewoontes en tradities hebben. Deze grote verscheidenheid maakt het ons zeker niet gemakkelijk.

Wat ons allen zou kunnen bijeenbrengen is een nieuwe vorm van hoffelijkheid voor elkaar.

Blijkbaar kennen heel wat kinderen, jongeren en volwassen een levenshouding, gebaseerd op hoffelijkheid, niet meer. Maar misschien is er niet eens zoveel inspanning nodig om ze nieuw leven in te blazen. Het is tijd om hoffelijkheid opnieuw in de schijnwerpers te zetten en dit op grote schaal.

Hoffelijkheid heeft een veel grotere inpact op het welzijn van de mens dan men denkt. In het kader van onze hedendaagse samenleving moet het begrip wel een aangepaste en ruimere betekenis krijgen.

Waarom: “Hoffelijkheid, een gratis antidepressivum?” Omdat hoffelijkheid de psyche ontspant en voedt van degene die geeft en van degene die ontvangt. Men kan spreken van een zeer snelwerkend anti-stressmiddel.

Een vriendelijk woord, een hartelijke dienst, een dankjewel, … geeft moed om de zaken terug op te pakken. Het geeft je het gevoel een mens te zijn in een gemeenschap. Het biedt een stukje verbondenheid zowel met een naaste als met een vreemde.

Hoffelijkheid is geen juridisch recht of plicht. Het gaat om een extraatje, een geschenk jou gegeven door iemand die het goed met je meent. Het is een erkenning van je waarde als mens in je werk, in je functie, in je bestaan. Het geeft je levensvreugde en motiveert je om jouw bijdrage tot de samenleving te leveren.

Het is een bewuste keuze uit vrije wil om vanuit je hart de ander in waarheid te ontmoeten. Het nodigt uit om open en ontvankelijk in het leven te staan.

Hoffelijkheid is een basishouding van openheid tot de ander. Het veronderstelt het loslaten van vooroordelen waardoor een groter veld van vertrouwen wordt gecreëerd. Daarin krijgen mensen ruimte om samen te zoeken naar taal, gebaren en vormen waarin ze elkaar kunnen ontmoeten. Er wordt een ruimte gecreëerd om samen te evolueren.

Vandaag is hoffelijkheid niet meer een welomschreven lijst van etiquetteregels.

Hoffelijkheid, in de context van een grote verscheidenheid, vraagt om een innerlijke attitude van welgemeende nieuwsgierigheid naar wie de ander is. Het veronderstelt empathie voor de belevingswereld van de ander. Zo worden kansen gecreëerd tot ware dialoog. Dan speelt het leven zich af in een diepgaande ontmoeting tussen mensen. Dat staat mijlenver van het elkaar opleggen van regeltjes en denkpatronen.

Hoffelijkheid kan gezien worden als een vorm van ecologie, van evenwicht houden tussen alle partijen, tussen alle noden van mensen, tussen het “ ik” en jij” waarmee we tot een “wij” komen. Het is zorg dragen voor een totaal evenwicht zowel in onszelf als in de ons omringende wereld.

Het is een bewust kiezen om verantwoordelijkheid te nemen voor persoonlijke frustraties zodat deze geen schade berokkenen aan anderen. Het komt erop aan een evenwicht te creëren tussen denken, voelen en willen.

Als levenshouding is hoffelijkheid gericht op een grotere tevredenheid met hetgeen er is, uitgaande van een dankbaarheid om de creatieve mogelijkheden van de mens. Daarin staat het haaks op steeds groter financieel winstbejag dat uiteindelijk uitmondt in klachten over gemis en tekorten. Het is een preventieve actie ter voorkoming van criminaliteit en zinloos geweld.

Hoffelijkheid kent een veel snellere werking dan medicatie, werkt op lange termijn, schaadt het lichaam niet en kost financieel niets. Het vergt enkel persoonlijke inzet.

Als wij hiertoe allemaal ons deel bijdragen, bouwen we samen aan een gezonder en zinvoller levensklimaat.

Het gaat hier heel dikwijls over het hoe en met welke intentie dingen worden gedaan of niet gedaan. Het gaat om hele kleine, dagelijkse handelingen die nochtans veelbetekenend kunnen zijn. Zij maken het leven lichter, aangenamer, zinvoller. Concreet gebeurt dat met een vriendelijke blik of gebaar, een glimlach, een dankjewel, een woord van begrip, een sorry, een helpend gebaar, met de toon waarop dingen aangebracht worden, enz…

Er zijn honderden vormen van hoffelijkheid

Of we nu kijken naar het gezin, het verenigingsleven, de politiek, het bedrijfsleven, de media, … elk werkterrein heeft zijn eigen vormen en uitdrukkingen van hoffelijkheid. Ieder samenlevingsverband staat voor de uitdaging zijn creativiteit te gebruiken en een eigen invulling te geven.

Hoffelijkheid, vertaald in respectvolle aandacht voor het leven, de ander en onszelf, is zorgen voor een gezondere samenleving waar mensen echt samenleven in plaats van een samenleving waarin oorlog wordt gevoerd om te overleven.

Dit is een manier om onze welvaartsstaat om te vormen tot een gezondere, minder consumptie-gerichte en meer tevreden welzijnsstaat.

Het zal ons veel geld en energie besparen.